Hier spreek ik uit eigen ervaring.
In mijn tijd als leidinggevende had ik een team waarbij er een hoge werkdruk was in combinatie met behoorlijk verzuim.
Ook waren er wat klachten.
Ik zag mijn medewerkers zich het vuur uit hun sloffen lopen en regelmatig was dat ook het eerste wat ik van hen hoorde: gezucht en geklaag over de werkdruk.
Natuurlijk wil ik de medewerkers ondersteunen en aangezien ik niet zo veel kon doen aan hun werkdruk, dacht ik dat ik er goed aan deed om juist allerlei taken voor hen over te nemen. Vanuit het idee, dat alles wat ik voor hen deed, hun werkdruk zou verlichten.
Je begrijpt het al: dit had niet het gewenste effect!
Doordat ik hier dan eigenlijk niet precies wist wat er dan gebeuren moest, vroeg ik dit aan hen. Vervolgens ging ik het uitvoeren (met natuurlijk nog diverse keren even navragen) en als ik het dan gedaan had was het lang niet altijd exact wat nu de bedoeling was.
Ondertussen hielden mijn vragen hen van het werk en zorgden ervoor dat zij veel moesten schakelen, wat extra energie kost (weet ik nu).
Daarbij was ik ook als een kip zonder kop aan het rondrennen, wat ook niet helpend was. Hierdoor werd ook ik gestresst en miste ik het overzicht. En mijn eigen taken? Daar kwam ik niet meer aan toe.
Kortom: het was leuk bedacht maar hielp helemaal niets.